Gaur, Ondarroa eta Donostialdeko “Iparra Galdu Baik” plataformetako kideek prentsaurreko bat eskaini dute, gaixotasun larriak dituzten preso politikoen senideekin batera. Prentsaurreko horretan Txus Martin, Gotzone Lopez de Luzuriaga, Inma Berriozabal eta Ibon Iparragirreren senideek parte hartu dute. Prentsaurrekoak hiru ardatz izan ditu:
1- Ibonen egoera
2- Kanpainaren balorazioa
3- Hemendik aurrera, zer?
1. Ibonen egoera
1. Osasuna: Ibonek Basurtoko Ospitalean jarraitzen du, frogak egiten. Birikietako infekzioa kontrolatuta dauka. Egunetik egunera sendoago eta, batez ere, animatuago ikusten dugu. Edonola ere, bere osasun egoera zehatza, medikuen txostena jaso ostean jakingo dugu.
2. Legala: Alta ematen diotenean, uneoro etxean egon beharko du, kalera irteteko dituen lau orduak izan ezik (10:00/14:00). Zaintza telematikoaren pultsera jarri diote. Ez da batere erosoa.
3. Sozio-ekonomikoa: Berez eta legez, Ibonek preso jarraitzen duenez, osatu eta sendotuta ere, ezin izango du lanik egin, ezta subsidiorik kobratu.
2. Kanpainaren balorazioa
“Iparra Galdu Baik” kanpainak garaipen txiki baina garrantzitsua lortu du eta lehenik eta behin, garaipen horretan lagundu duten pertsona eta eragile guztiei bere eskerrik beroenak adierazi beharra daukagu. Guztion artean bultzatuta, helburu txikiak lor ditzakegula ikusi dugu. Plataformako batzarrean kanpainaren gakoak identifikatzen saiatu gara, esperientzia hau preso gaixo larrien inguruan lan egiten duten beste talde batzuekin konpartitzeko. Ibon etxeratzeko kanpainaren ezaugarriak aztertu ostean zera ondorioztatu dugu.
1. Larritasuna: Ibon oso egoera larrian egon da, eta pairatzen duen gaixotasunaren ezaugarriak berak, erlojuaren kontra lan egitera derrigortu gaitu, astebururoko mobilizazioekin, eta azken txanpan, Ibonen egoera larritu ahala, ia egunerokoak.
2. Ibonekin inplikatuta: Plataformetako kide gehienok Ibon zuzenean ezagutzen dugu. Bere eskuzabaltasuna eta izaera adeikorrari esker, jende askok ezagutzen du eta benetako lagunak egin ditu leku askotan. Era honetara ulertzen da eskualdean, Bilbon, Bartzelonak, Madrilen bertan, eta batez ere Donostialdean, sortu den elkartasun uholdea, eta antolatu diren mobilizazioen arrakasta.
Hala ere, kontuan izan behar dugu Ibon zuzenean ezagutzen ez duten pertsonen mobilizazioa ere oso garrantzitsua izan da, eta hori ulertzeko beste faktore batzuk aztertu behar ditugu.
3. Kanpaina komunikatiboa.
1. Enfokea: Enfokea deskribatzailea izan da. Ibonek bere egunerokotasunean pairatu duena deskribatzen saiatu gara. Informazioa jaso ahala berehala zabaltzen saiatu garenez, jendeak egunerokotasunean sentitu du nola okertzen zen bere egoera eta jasandako tratua: trasladoa, isolamendua, bistan arazoak, analitiken emaitzak, kartzelako osagilearen jarrera, infekzioa, ospitalaratzea, ertzainen tratu bortitza… Aldi berean, hizkuntza politikoa gainditzen duten ikurrak erabili ditugu, bihotza adibidez, Ibonenganako maitasunaren adierazle.
2. Internet Sarea
1. Plataformako kideon banaketa-zerrendak ondo funtzionatu du. Iboni buruzko informazio zehatza eta puntuala banatu da e-mail bidez, kontaktu guztiei zabaltzeko eskakizunarekin. Gainera zenbait agiri gazteleratu dira, eta honek estatuan ezagutarazteaz gain, beste hizkuntza batzuetara itzulpena egiteko aukerak erraztu ditu: katalana, ingelesa…
2. Iparra Galdu Baik profila Facebooken, milaka bisita izan ditu. Oso tresna eraginkorra izan da, Ibonen egoeraren jarraipena egiteko.
3. Euskal Herriko eta espainiar estatuko beste web orrialde batzuk ere oihartzun handia eman diote gai honi.
3. Ondarroan bi hilabetean hiru buzoneo egin ditugu, eta etxe guztietan Ibonen egoerari buruzko informazio zehatza jaso dute. Presentzia fisiko horrek, gainera, egoeraren larritasuna trasmititzen lagundu du.
4. Diseinua: Leloa eta logotipoa oso egokiak izan dira, kartelak, pegatak eta kamisetak egiteko euskarri legez erabiltzeko. Kanpaina identifikatzeko funtsezko elementuak bihurtu dira. Diseinatzaile eta maketatzaileen eskarmentua nabaritzen da.
5. “Gara” eta “Berria” egunkariek emandako kobertura ere ezinbestekoa izan da, batez ere azken bi asteetan: hiru lau aldiz azaldu da lehen orrian, eta horrek Euskal Herri mailan gaia zabaltzen lagundu du. Gainontzeko komunikabideen blokeo informatiboa agerian gelditu da, EiTB barne. Kontxako estropadetan kokatzen dugu kanpainaren inflexio puntua, ekintza horri esker blokeo informatiboa hausten hasi baikinen.
4. Antolakuntza eta mobilizazio eredua
1. Heterogeneo eta plurala izan da. Sortu diren bi plataformetan pentsakera eta ideologia ezberdinetako kideak batu gara, eta hasieratik argi eduki dugu batzen gaituena Ibonen berehalako askatasuna lortzea dela.
2. Behin ildo eta lelo zehatz batzuk hartuta, argi egon da plataforma eta pertsona bakoitzak askatasun osoa zuela informazioa zabaltzeko, pankartak egiteko, mobilizazioak antolatzeko… Horrek jendearen inplikazioa eta kanpainaren zabalkundea erraztu du, eta lanerako giroa oso ona izatea eragin du. Kanpainan inplikatu den jendearen eskarmentua ere aipagarria da. Egoerak eraginda, mobilizazioak aurreratu edota gauzak inprobisatu behar izan ditugunean, eskarmentu hori ondo etorri zaigu. Ondarroako Ein Daigun Bidi ekimenaren laguntza ere funtsezkoa izan da kanpaina osoan zehar, eta Ondarroako Udalak eskainitako azpiegitura.
3. Kanpaina osoan zehar, Jaiki Hadi, Etxerat eta Egin Dezagun Bidearekin koordinazioa mantentzen saiatu gara, Ibonen kasua gaixo larriak dituzten gainontzeko preso politikoen errealitatean txertatuz.
3. Hemendik aurrera
1. Ibonen aldeko Plataforma Sostengu talde bihurtuko gara, osasun arloan, epaiketen aurrean edo beste edozertan Iboni behar duen laguntasuna eskaintzeko.
2. “Iparra Galdu Baik, Ibon Etxera” Plataforma “Iparra Galdu Baik, Gaixo Larriak Etxera” bihurtzeko ekimena martxan jarri dugu, kanpainan zehar metatutako indarra eta elkartasuna areagotzeko eta zabaltzeko, eta preso dauden gaixo larrien senide eta plataformekin koordinatuz, guztiak ere berehala etxeratzeko helburuarekin. Hauexek dira: Txus Martin, Inma Berriozabal, Jose Angel Biguri, Iñaki Etxeberria, Josetxo Arizkuren, Gotzone Lopez de Luzuriaga eta Jesus Mari Mendinueta.
Turrune! 