AB-18 LEGALIZAZIOAREN ALDEKO GIZA KATEA

Azaroaren 27an ezker abertzaleak alderdi berriaren printzipioak aurkeztu zituen, ezker abertzalean legalizazioarako urrats berri bat emanez: “gure aurretik pasa diren hainbat belaunaldiren ametsa indartu nahi dugu, eta etorkizunean gu ordezkatuko gaituztenena: Euskal Estatua, Euskal Herri batu, independente, euskaldun eta sozialista, feminismoaren baloreetan oinarritua, eraikitzeko.”

Marko demokratikoa lortu eta Euskal gatazka gainditzeko bidean, ezinbestekoa da Ezker Abertzalearen legalizazioa. Horretarako, mobilizazioak deitu dira Euskal Herriko hainbat herrietan datozen hauteskundeetan ideia politiko guztiak,  baldintza berdinetan, presente egon daitezen eskatzeko.

Ondarroan GIZA KATEA egingo da, ABENDUAREN 18an, eguerdiko 13etan Latxanbre enparantzatik hasita.


Etorri denok!!!

ONDARROAN, NKNren lanak ikusgai, udal erakusketa aretoan.

24 urte daroaz Nekane Akarregi Amutxastegik (Ondarroa, 1966) «paper eta tinta artean». Arte Ederrak ikasten zegoela hasi zen bere lehenengo sormen lanak kaleratzen, eta horretan jarraitzen du. AEK-ren irudi sortzailea izan zen zazpi urtez, gero Euskaldunon Egunkariarentzako egin izan zuen lana Bol & Eri enpresa sortuta Lore Bengoetxea kazetariagaz batera. Eta 2003tik hona Hitza egunkarian  lehenengo, eta gero 11barri euskarazko komunikazio enpresan dihardu. Hortik kanpo, Ondarroako era guztietako mugimendu eta taldeekin jardun izan du elkarlanean.
Hain zuzen be, herriko talde horien aldetik etorri zaio bere sormen lanen erakusketa egiteko gonbitea. Bariku honetan zabalduko dute eta hilaren 19ra arte egongo da ikusgai.

A ti, ASIER, y a todas y todos los presos politicos vascos

ANA SAEZ DE URABAIN  (madre de ZUMAI OLALDE )

 El 23 de noviembre hizo un año desde que se llevaron a Zumai y a otros 33 jovenes de sus casas. Hace unas semanas Zumai salió en libertad. La alegría de tenerlo en casa se disipa en los recuerdos dolorosos. Detención, desaparición e incertidumbre, tortura, encarcelamiento.

Ha pasado un año, más de 30 años para otros, y hoy nuestra casa, ETXERAT, está llena de personas que la habitan, personas que se acercan a darnos su solidaridad y cariño, hombres y mujeres que deambulan en un continuo recuerdo y les hace estar presentes. Tú eres una de esas personas. Unos en la calle, otros dentro, todos compartimos las mismas tristezas y alegrías.

Ahora quiero contarte nuestra esperiencia, cómo ha sido la salida de Zumai, necesito hablar contigo de esto. El 5 de noviembre me llamó la abogada para decirme que a Zumai le habían concedido la libertad bajo fianza. Rápidamente hice todos los trámites para que le dejaran libre esa misma tarde. Cuando llegamos a la cárcel, le dimos la noticia. Paralizado, estuvo toda la visita en silencio y pensando cómo podría despedirse de ti, ya que anyes de terminar su visita, tú tenías otra con tu compañera, Naroa, y tu hija pequeña de cuatro meses, Jare. ¡Deseaba decirte tantas cosas! Con anterioridad mi hijo me había comentado si, en el caso de que le concedieran la libertad, sería posible retrasar el pago de la fianza con el fin de quedarse un día más en prisión y poder así despedirse de los kides, especialmente de ti. No sé si fué una consulta o una decisión, pero no le dí la oportunidad, los deseos de abrazarlo te arden y la duda no existe, sólo la decisión de hacer todo lo posible para tenerlo cuanto antes en casa. No sé si la decisión fue acertada, nunca sabes como habría sido de otra manera.

Cuando Zumai terminó la visita, los carceleros le azuzaron para que recogiera sus cosas. No iban a permitir que coincidiera contigo ni unos minutos.

Llegaron los abrazos y también las lágrimas y la rabia … “no me han dejado despedirme de Asier”. A los pocos minutos, apareció tu compañera con Jare en brazos gritando “matxe, matxe Zumai”. Él abrazándolas y Naroa rota por la emoción. De vuelta, en el coche, un poco de música … “Adiskide bat bazen, orotan bihotz bera …” y Zumai comenzó a llorar.

Asier, recuerdo vuestra llegada a la cárcel, la llamada de mi hijo y la emoción que sentía por que habían llegado unos kides nuevos al módulo, Xeber y tú. Ese deseo de Pou y Zumai de cuidaros y apoyaros después de vuestro paso por la Ertzaintza, torturados, tú sufriendo las cosecuencias de las drogas químicas y con las costillas desplazadas. Depués, borrokas, castigo y cambios de módulo. Los dos al mismo txabolo, donde habeís pasado juntos largas horas hablando, leyendo, estudiando, compartiendo confidencias.

En la calle hemos compartido la solidaridad en lo viajes y la alegría de veros. Hemos vivido momentos de ternura con el nacimiento de Jare, momentos intensos cuando tu otra hija, Maddi, corría a tus brazos por el pasillo de los cuchitriles donde hacíamos los vis a vis. Momentos de rabia cuando nos han querido humillar.

Y ahora la salida de Zumai nos deja un sabor dulce y amargo a la vez. El está en ti y tú en él, cuando le miro te veo, cuando me habla te escucho. ¡Que cosas más hermosas e importantes ha aprendido contigo! Él dice que tú eres su hermano, pero yo creo que eres mucho más, tú eres todos ellos, sois la lucha, la dignidad y el amor a un pueblo que sigue oprimido. Sois lo mejor de nuestro pueblo, os necesitamos, y por ello vamos a seguir luchando hasta traeros a todos a casa. Maite zaituztegu! Eskerrik asko por todo lo que nos daís.

OHARRA: Honezkero, denok konturatuko ziñeten, eskutitz hau, besteak beste, ONDARRUko” kastiai” omenaldi moduko bat dela eta harro egoteko motiboa dugula ,ONDARRUTARRAK,  gure neska ta mutillekin. GORA ZUEK.

por zierto, gaur goizaldean, NAVALCARNERO espetxeruntz eta ARANDA inguruan,minus 15 grado zeuden. KONTUZ bidaiatzerakoan, eta goraintziak barruan dauden denei.

EUSKAL HERRIA eta SAHARA, bi herri, borroka bat.

Atzo gauean, abenduak 2, iluntzeko 11k aldera, bi hegazkin atera ziren LOIUko aireportutik  SAHARAko lurretara. Bertan, 300 euskal herritar zihoazelarik. Baziren donostiarrak, berriztarrak, elorriotarrak, laudiotarrak, … eta, noski, ONDARRUTARRAK ere bai. Hegazkin batek ARGEL hiriburua zuen helbidea, eta besteak TINDUFeko aireportua. Bertatik, bai autobusez, bai kamioiez saharauiar kanpamendu ezberdinetarako bidai luze bat, eta helmuga, ELKARTASUNA. Halan da guzti, LOIUtik irten aurretik, ekitaldi xume, baina koloretsua egin zuten. Bertan SAHARAR ikurrekin, ikurriñekin gehi kartelen bidez salatu zuten espainiar estatuaren isiltasuna, saharar herriak pairatzen duen errepresioa dela eta. Generadoreak, inpresorak, eskoletako materiala, hospitaleetako sendagaiak, eskutitzak… pertsonako 20 kg ahal dituzte eraman, baina poltsa talegera deritzotenak askotarako ematen du. Eta, noski, ONDARRUTARRAK badoaz, tartean TURRUNzalik doaz, eta ziur egon, bertako bai argazki eta baita bizipenak ere kontatuko dizkigutela. Artikulu honekin batera, hor doaz atzo iluntzean bizitakoak.

KEU AGIRRETXEAREN DISKA BERRIA KALEAN

Keu ondarrutarrak bere azken diska kaleratu berri du: “Denbora vs Kantuak”. CDan formato akustikoan plazaratutako hamar kantu berri daude, baxu, perkusio intimista eta tarteka haize instrumentuak ere bidelagun dituela. Eta horien maletatan istorio xumeak, egunerokotasunetako gogoetatik ateratakoak eta, alajaina, hurbilekoak. Horretan, Mikel Etxaburuk, Aitor Goenagak eta Kirmen Uribek lagundu dute.